25 inspirerende gedichten over avontuur
Reizen heeft altijd de kracht gehad om dat te doen beroer de ziel en inspireer werken van groot kunstenaarschap. Het gevoel van vrijheid dat ontdekken ons biedt, heeft mensen geïnspireerd om ontroerende kunstwerken te maken, van schilderijen en liedjes tot epische gedichten.
Grote dichters als Whitman en Tennyson hebben geschreven diepgaande gedichten over avontuur die de tand des tijds hebben doorstaan.
We hebben deze lijst verzameld met enkele van de bekendste avonturengedichten, en enkele minder bekende maar niet minder impactvolle gedichten om je reislust aan te wakkeren. Ze vangen het gevoel op dat je in de wereld bent en je onderdompelt in nieuwe plekken.
1. De weg die niet is ingeslagen – Robert Vorst
. Ik zal het met een zucht vertellen
Ergens eeuwen en eeuwen vandaar:
Twee wegen scheidden zich in een bos, en ik...
Ik nam degene die minder gereisd werd,
En dat heeft het verschil gemaakt.
Robert Frost, door velen beschouwd als een van Amerika’s grootste dichters, schreef dit avonturengedicht dat ongetwijfeld meer reizen heeft geïnspireerd dan we ooit zouden kunnen weten. Het is een oproep tot moed, om het onbekende onder ogen te zien, om je te onderscheiden van de massa en je eigen pad te volgen, waar dat ook heen mag leiden.
2. Lied van de open weg – Walt Whitman
Te voet en luchtig ga ik de open weg op,
Gezond, vrij, de wereld voor mij,
Het lange bruine pad dat voor mij ligt, leidt waar ik maar wil.
Voortaan vraag ik geen geluk, ik ben zelf geluk,
Voortaan jammer ik niet meer, stel ik niet meer uit, heb niets nodig,
Gedaan met klachten binnenshuis, bibliotheken, klagerige kritiek,
Sterk en tevreden bewandel ik de open weg.

3. Vrijheid – Olijf Runner
Geef mij de lange, rechte weg voor mij,
Een heldere, koude dag met een nippende lucht,
Hoge, kale bomen om naast mij te rennen,
Een hart dat licht is en vrij van zorg.
Laat me dan gaan! Het maakt mij niet uit waarheen
Mijn voeten mogen leiden, want mijn geest zal dat zijn
Vrij als de beek die naar de rivier stroomt,
Vrij als de rivier die naar de zee stroomt.
Panama bezoeken
Het gedicht van Oliver Runner over avontuur vat zoveel van wat elke reiziger drijft. Het gevoel van ongebonden ronddwalen, vrij om te gaan waar de weg naartoe leidt. Zolang we nieuwe wegen betreden en nieuwe plekken ervaren, zijn we het gelukkigst.
4. Voor de reiziger – John O'Donohue
Als je reist, vind je jezelf
Op een andere manier alleen,
Nu meer oplettend
Aan het zelf dat je meebrengt,
Je subtielere oogobservatie
Jij in het buitenland; en hoe wat jou ontmoet
Het raakt dat deel van het hart
Dat ligt thuis laag:
websites om goedkope hotels te vinden
Hoe je onverwachts op elkaar afstemt
Naar het timbre van een stem,
Opening in gesprek
Je wilt opnemen
Naar waar jouw verlangen is
Heeft hard genoeg gedrukt
Innerlijk, op een onuitgesproken donker,
Om een kristal van inzicht te creëren
Je kon het niet weten.
Als het gaat om gedichten over avontuur, doet deze van John O’Donohue het goed om de veranderingen uit te leggen die in ons plaatsvinden als we reizen. We zien misschien elke dag nieuwe horizonten en ontmoeten misschien om elke hoek nieuwe mensen, maar wat het meest verandert, is het hart en de geest van de reiziger.
5. Als je ooit op een eiland hebt geslapen – Rachel Veld
Als je ooit op een eiland hebt geslapen
Je zult nooit helemaal hetzelfde zijn;
Je ziet er misschien uit zoals je er de dag ervoor uitzag
En ga onder dezelfde oude naam,
Het kan zijn dat u druk bezig bent in de straat en in de winkel
Je mag thuis zitten en naaien,
Maar je zult blauw water en meeuwen zien rondrijden
Waar uw voeten ook gaan.
Je kunt met de buren van dit en dat chatten
En dicht bij je vuurwacht,
Maar je hoort het scheepsfluit en de vuurtorenbel
En de getijden slaan door je slaap.
Oh! je zult niet weten waarom en je kunt niet zeggen hoe
Er kwam zo'n verandering op je af,
Maar als je eenmaal op een eiland hebt geslapen,
Je zult nooit helemaal hetzelfde zijn.

6. Reizen – Robert Louis Stevenson
Ik zou graag willen opstaan en gaan
Waar de gouden appels groeien; -
Waar onder een andere hemel
Papegaai-eilanden liggen verankerd,
En, gadegeslagen door kaketoes en geiten,
Eenzame Cruso's die boten bouwen; -
Waar in de zon reikend
Oostelijke steden, kilometers in de omtrek,
Zijn met moskee en minaret
Tussen de zandtuinen,
En de rijke goederen van heinde en verre
Hangt te koop in de bazaar, -
Waar de Grote Muur rond China gaat,
En aan de ene kant waait de woestijn,
En met bel en stem en trommel
Steden aan de andere kant zoemen;
7. Sterf langzaam – Martha Medeiros
Hij die niet reist, die niet leest,
die geen muziek kan horen,
die geen genade in zichzelf vindt,
zij die geen genade in zichzelf vindt,
sterft langzaam.
Hij die langzaam zijn eigenwaarde vernietigt,
die zich niet laat helpen,
die dagenlang klaagt over zijn eigen pech, over de regen die nooit ophoudt,
sterft langzaam.

De titel van dit avonturengedicht lijkt misschien duister en gaat helemaal niet zozeer over avontuur, maar het gaat echt over leven. Zo volledig en zo goed leven dat het lijkt alsof de dood even op zich laat wachten. We weten dat we allemaal op een dag sterven, maar we kunnen zo veel van onze tijd maken dat één keer genoeg is.
Het reduceren van onze dagen op aarde tot een eindeloze stroom van taken op een to-do-lijst, het vervullen van verantwoordelijkheden en het doorlopen van de bewegingen is niet de manier om er het maximale uit te halen.
8. Oh, de plaatsen waar je naartoe gaat – Dr. Seuss
Je gaat naar Great Places!
Vandaag is jouw dag!
Jouw berg wacht,
Dus... ga op pad!

Dit is het grootste gedicht over avontuur dat zowel volwassenen als kinderen inspireert. In de kern is dit gedicht een oproep tot avontuur en moedigt het lezers aan om de wereld in te gaan met moed, moed en nieuwsgierigheid naar de dingen die wachten om gezien en ontdekt te worden.
9. Reisvragen – Elisabeth Bisschop
Denk aan de lange reis naar huis.
Hadden we thuis moeten blijven en hier aan moeten denken?
Waar moeten we vandaag zijn?
Maar het zou zeker jammer zijn geweest
om de bomen langs deze weg niet te hebben gezien,
echt overdreven in hun schoonheid,
om ze niet te hebben zien gebaren
als nobele pantomimisten, gekleed in roze.
10. Over de heuvels en ver weg – William Ernest Henley
Waar verlaten zonsondergangen oplichten en vervagen
Op verlaten zee en eenzaam zand,
Uit de stilte en de schaduw
Wat is de stem van een vreemd bevel
Ik bel je nog steeds, zoals vriend een vriend noemt
Met liefde die geen uitstel kan verdragen,
Om op te staan en de wegen te volgen die gaan
Over de heuvels en ver weg?

11. O om te zeilen – Walt Whitman
O om in een schip te varen,
Om dit stabiele, onverdraaglijke land te verlaten,
Om deze vervelende gelijkheid van straten te verlaten,
de trottoirs en de huizen,
Om je te verlaten, o vast, bewegingloos land, en het schip binnen te gaan,
Zeilen en zeilen en zeilen!
12. Reizen – Edna Sint-Vincent Slecht
De spoorlijn is kilometers ver weg,
En de dag is luid met stemmen die spreken,
Toch rijdt er de hele dag geen trein
Maar ik hoor zijn fluitje gieren.
st john usvi reisgids
De hele nacht rijdt er geen trein voorbij,
Ook al is de nacht nog steeds bedoeld om te slapen en te dromen,
Maar ik zie de sintels rood aan de hemel,
En hoor de motor stomen.
Mijn hart is warm van de vrienden die ik maak,
En betere vrienden zal ik niet kennen;
Toch is er geen trein die ik niet zou nemen,
Het maakt niet uit waar het naartoe gaat.
Voor de persoon met een avontuurlijk hart zal reizen op veel manieren een beroep doen. De rusteloosheid kan toenemen en afnemen, maar verlaat ons nooit helemaal. Het diepe verlangen om te verkennen zal ons altijd weer oproepen, om ons verder te bewegen op onze volgende reis. We kunnen proberen onszelf af te leiden en hoe dan ook verder te leven, maar de oproep zal opnieuw komen. Dat doet het altijd.
13. Het land van hierna – Robert W. Dienst
Heb je ooit gehoord van het Land van Beyond,
Dat dromen aan de poorten van de dag?
Verleidelijk ligt het aan de rand van de hemel,
En zo ver weg;
Verleidelijk roept het: O jullie jukgallen,
En jullie van de paden zijn dol op,
Met zadel en bepakking, per peddel en baan,
Laten we naar het land van hierna gaan!
Nicaragua dingen om te doen

14. Gebed voor reizigers – Anon
Moge de weg zich verheffen om je te ontmoeten.
Moge de wind altijd in je rug zijn.
Moge de zon warm op je gezicht schijnen;
De regen valt zacht op uw velden.
En totdat we elkaar weer ontmoeten,
Moge God u in de palm van Zijn hand houden.
15. Odysseus – Alfred Tennyson
Omdat je altijd met een hongerig hart ronddwaalt
Veel heb ik gezien en geweten; steden van mannen
En manieren, klimaten, raden, regeringen,
Ikzelf niet in de laatste plaats, maar ik ben vereerd door hen allemaal;
En dronken vreugde van de strijd met mijn leeftijdsgenoten,
Ver op de fonkelende vlaktes van het winderige Troje.
Ik maak deel uit van alles wat ik heb ontmoet;
Toch is elke ervaring een boog waarheen’
Glanst die onontdekte wereld waarvan de marge vervaagt
Voor altijd en eeuwig als ik beweeg.
Dit epische avonturengedicht, geschreven door Tennyson, vertelt over een leven dat werd geleefd op zoek naar avontuur. Het wordt verteld vanuit het perspectief van Ulysses, die nu oud is en geen genoegen meer neemt met een zittend leven. Hoewel zijn lichaam ouder is, verlangt hij nog steeds naar avontuur. Het hoofdthema is dat zolang er horizonten zijn om te achtervolgen en kracht in ons lichaam, we er altijd voor kunnen kiezen om op pad te gaan en te verkennen. We moeten elke dag die ons wordt gegeven ten volle benutten en elk stukje avontuur ondernemen dat we kunnen.
16. Ik wil een leven gemeten – Tyler Knott Gregson
Ik wil een gemeten leven
in de eerste stappen op vreemde bodem
en diep ademhalen
in gloednieuwe zeeën
Ik wil een gemeten leven
in welkomstborden,
elk gestempeld
met een andere naam,
randen gemarkeerd met metaal en verf.
Laat mij de straten zien
die de muziek niet kennen
van mijn slingerende voeten,
en ik zal hun lied spelen
op hen.
Parfumeer mij alsjeblieft
in de geuren van ver weg,
Ik zal mijn haar nooit wassen
als het belooft te blijven.
Ik wil een gemeten leven
op de plaatsen waar ik niet ben geweest,
korte slaapjes op lange vluchten,
vreemde stemmen leren mij
nieuwe woorden aan
beschrijf de dageraad.
Het gedicht van Tyler Knott Gregson gebruikt alle zintuigen bij het beschrijven van de geschenken die reizen met zich meebrengt. We moeten ons leven meten aan de hand van de plaatsen waar we zijn geweest en de ervaringen die we hebben gehad in verre oorden. De zwerver in ons kan zich allemaal identificeren met het gevoel onze dagen te moeten vullen met nieuwheid en onontdekte plekken.
17. Waarom reis ik – Onbekend
Onderweg spreekt mijn innerlijke stem het luidst en klopt mijn hart het sterkst.
Onderweg ben ik extra trots op mijn wollige haar, volledige gelaatstrekken en afstamming.
Onderweg ontwikkel ik extra zintuigen en de haren op mijn armen gaan overeind staan en zeggen Sana, ga daar niet heen, en ik luister.
Het is wanneer ik mijn geld veilig op mijn ondergoed speld en het een miljoen keer tel voordat ik ga slapen,
Onderweg ben ik een dichter, een ambassadeur, een danseres, een medicijnvrouw, een engel en zelfs een genie.
Het is onderweg dat ik onbevreesd en niet te stoppen ben en indien nodig mijn vuist bal en terugvecht.
Onderweg praat ik met mijn overleden ouders en zij spreken terug.
Het is onderweg dat ik mezelf berisp en nieuwe doelen stel, bijtank, stop en opnieuw begin.
Onderweg ervaar ik wat vrijheid werkelijk is.
Het is mijn reizen die mij heeft getransformeerd, waardoor ik een wereldburger ben geworden. Wanneer mijn menselijkheid, compassie en genegenheid naar een nieuw niveau worden getild en ik onvoorwaardelijk deel.
Hoewel de auteur van dit stuk onbekend is, is het duidelijk dat dit gedicht over avontuur uit het hart van een ontdekkingsreiziger komt. Als we reizen, veranderen we op manieren die we nooit hadden kunnen voorzien. We groeien en we leren en we veranderen, en we zijn nooit meer hetzelfde. Met elk avontuur dat we ondernemen, winnen we iets en worden we voor altijd getransformeerd.
18. Een oproep tot avontuur – Johannes Marcus Groen
Steek al je kaarten in brand,
Vergeet hoe het altijd is geweest.
Wij zijn ontdekkingsreizigers van het hart,
Opnieuw leren dromen.
Het avontuur van je leven,
Met liefde mee als onze gids.
Exotische plekken die de verbeelding te boven gaan –
Waar we diep van binnen naar verlangd hebben.

19. Retourneren – Erin Hanson
Misschien gaan we gewoon weg
Zo kunnen we weer aankomen,
Om een vogelperspectief te krijgen
Over wat het betekent om te leven.
Want er schuilt schoonheid in het terugkeren,
Oh, wat geweldig, hoe vreemd,
Om te zien dat alles anders is
Maar weet dat jij de enige bent die veranderd is.
Door te vertrekken krijgen we een nieuw perspectief op de wereld. Deze verandering in ons maakt het onmogelijk om terug te keren naar wie we waren voordat we vertrokken, en als we terugkomen, kunnen we de dingen niet meer op dezelfde manier zien. Terugkomen is niet hetzelfde als nooit zijn weggegaan.
20. Reislust – Richard Avedon
Je moet niet denken, want mijn blik is snel
Om van dit naar dat te gaan, van hier naar daar,
Omdat ik meestal waar ben
De weg is het vreemdst en de wonderen dik,
Omdat de wind het wildst is en de baai
Duikt waanzinnig omhoog en er zijn maar weinig meeuwen
En ik doe wat ik wil doen,
Ik verlaat de stad om mijn doelloze weg te gaan;
Je moet niet denken omdat ik zo'n soort ben
Die veiligheid en dergelijke altijd schuwde
Als last van de verantwoordelijke van de geest
Dat ik nooit veel zal bereiken;
Ik weet dat mijn afdrijven geen verlies zal blijken,
Want de mijne is een rollende steen die mos heeft verzameld.
21. De betoverde reiziger – Geluk Carmen
Wij reisden met lege handen
Met harten vol angst hierboven,
Want wij aten het brood van vriendschap,
We dronken de wijn van de liefde.
Door vele wonderbaarlijke herfsten,
Door menig magische bron,
We begroetten de scharlakenrode vaandels,
We hoorden de blauwe vogel zingen.
We keken naar het leven en de natuur
Met de gretige ogen van de jeugd,
En alles waar we om vroegen of zorgden
Was schoonheid, vreugde en waarheid.
We hebben geen andere wijsheid gevonden,
Wij hebben niet anders geleerd,
Dan de vreugde van de ochtend,
De glorie van de dag.
Dus al onze aardse schatten
Zullen met ons meegaan, mijn liefsten,
Aan boord van de Shadowliner,
Over de zee van jaren.
Nashville Tennessee vakantie
Dit is een eenvoudig en mooi avonturengedicht over de geneugten van het vrij zijn om rond te dwalen. Ons leven zou een reeks avonturen moeten zijn, door de seizoenen van ons leven, en onze schat zijn de plaatsen waar we zijn geweest en de mensen met wie we de reis hebben gedeeld.
22. Het afscheid – Khalil Gibran
Wij zwervers, altijd op zoek naar de eenzamere weg, beginnen geen dag waar we een andere dag zijn geëindigd; en geen enkele zonsopgang vindt ons waar de zonsondergang ons verliet.
Zelfs terwijl de aarde slaapt, reizen we.
Wij zijn de zaden van de vasthoudende plant, en het is in onze rijpheid en onze volheid van hart dat we aan de wind worden overgegeven en verstrooid worden.

23. Wat als deze weg – Sheenagh Pugh
Wat als deze weg geen verrassingen heeft opgeleverd?
al die jaren besloten om niet te gaan
tenslotte thuis; wat als het zou kunnen keren
links of rechts zonder meer
dan een vliegerstaart? Wat als het een teerachtige huid is?
waren als een lange, soepele lap stof,
dat wordt geschud en uitgerold, en neemt
een nieuwe vorm van de contouren eronder?
En als het ervoor kiest om zichzelf neer te leggen
op een nieuwe manier, om een blinde hoek,
over heuvels moet je klimmen zonder het te weten
wat is er aan de andere kant, wie zou er niet naar verlangen?
gaan, met alle risico's? Wie wil het weten
het einde van een verhaal, of waar een weg naartoe gaat?
24. De terugkeer – Geneen Marie Haugen
Op een dag, als je geluk hebt,
je keert terug van een donderende reis
achterblijvende slangenschubben, vleugelfragmenten
en de muskus van aarde en maan.
Ogen zullen je onderzoeken op tekenen
van schade of verandering
en jij zult het je ook afvragen
als uw huid sporen vertoont
van bont of bladeren,
als lijsters een nest hebben gebouwd
van je haar, als Andromeda
brandt uit je ogen.
Geneen Marie Haugen vertelt over het blijvende effect dat reizen op ons heeft. Als we thuiskomen bij degenen die nooit zijn weggegaan, lijken we een wereld van verschil. Zijn ze jaloers op ons? Zijn ze bang voor ons omdat wij misschien wel weten dat zij dat niet doen? We keren veranderd terug en we kunnen alleen maar hopen dat de verandering anderen inspireert om ook hun avonturen na te jagen.
25. Over de wereld – Franciscus Quarles
De wereld is een herberg; en ik haar gast.
Ik eet; Ik drink; Ik neem mijn rust.
Mijn gastvrouw, de natuur, ontkent mij
Niets waarmee zij mij kan voorzien;
Waar ik, na een tijdje te hebben verbleven, betaal
Haar weelderige rekeningen, en ga mijn kant op.

Laatste gedachten
Er zijn nog zoveel meer uitstekende gedichten over avontuur om je reislustige sappen te laten stromen. Dit zijn slechts het topje van de ijsberg voor ongelooflijke avontuurlijke inspiratie.
We hopen dat deze verzen de vlammen van onderzoek in jou hebben aangewakkerd, of op zijn minst hebben aangewakkerd. Wie weet ga je op een epische reis en word je geïnspireerd om je eigen gedicht te maken.
